Este 8 de marzo, dende Esquerda Unida facemos un chamamento á unidade de acción, de tódalas organizacións de mulleres na loita contra o capitalismo e o patriarcado.
Aínda recoñecendo os avances na igualdade e xustiza social conseguidos polas mulleres. Trala crisis global, o sistema capitalista que responde exclusivamente ás necesidades empresariais, usa e abusa da mán de obra femenina e recorta as míseras prestacións, provocando graves exclusións.
Situámonos fronte de quenes defenden o ataque ao sistema público de pensións, acordo que agudizará a desigualdade das mulleres, acrecentando a feminización da pobreza e reforzando, ainda máis, o sistema de división sexual do traballo.
A sostenibilidade da vida, atópase ao servizo da acumulación do capital. A conciliación é unha gran mentira. Nin o estado nin o mercado asumen a responsabilidade dos coidados. Éste recae no fogares, e a súa vez, nas mulleres.
Existe un incremento de servizos dos coidados, pero son un parche, e se dan nun contexto de forte privatización do público. Queremos coidar replantexando o modelo, baixo a premisa de que o prioritario non é o mercado, nin o coidado axeno, senón as nosas propias vidas.
Dubidamos dun modelo no que se plantexa a inexisencia de responsabilidade e de coidados sobre ninguén, incluso por riba das propias necesidades; onde cada dia libremente poñemonos a enteira disposición das ilimitadas demandas da empresa. É necesario converter o dereito do empleo digno e para todas as persoas nun medio, non nun fin en sí mesmo. A feminización das migracións e da mercantilización dos fogares da lugar a unha forte redistribución diferenciada dos coidados entre mulleres, marcada pola clase social, a etnia, e a situación migratoria.
Á debilidade estrutural do mercado laboral femenino, engádese a infrarrepresentación das mulleres en cargos de responsabilidade, en empresas, e en administracións públicas.
Dende Esquerda Unida, facemos un chamamento á movilización das mulleres por:
- Unha política laboral, fiscal e social, ao servizo da redistribución xusta dos recursos e solucións urxentes aos colectivos máis vulnerables: traballadoras domésticas (cambio do réxime especial das empregadas do fogar), mulleres xóvenes, migrantes (igualdade de dereitos coas demás), do ámbito rural, e monoparentais.
- A defensa dos servizos públicos e o incremento do gasto social.
- Corresponsabilizar a tódala sociedade do sostemento da vida. Unha vida que merezca ser vivida. As persoas como suxeitos políticos, fronte ao concepto de seres mercantís.
- Corresponsabilizar no fogar a tódolos homes, reducción xeralizada da xornada sen perda do salario e prestacións.
- Dereito ao traballo, pero tamén ao coidado e ao tempo libre. A coidar con condicións laborais xustas e eliminación de prestacións para o coidado, incompatibles có traballo asalariado (art. 18 da Lei de Dependencia e en recoñecemento de 9 meses de cotización polo coidado dun/ha fillo/a pactado no “pensionazo”).
- Defendemos a custodia compartida cando sexa posible e non por obriga, tal e como se recolle na lexislación actual. A imposición xudicial por norma, sen consenso entre as partes, nun contexto de desigualdade coma o actual, non beneficia nin aos menores, nin é un paso adiante cara a construcción da igualdade.
Dende Esquerda Unida priorizamos a loita contra tódalas formas de violencia contra as mulleres, denunciando e esixindo aos gobernos, políticas encamiñadas a abolir o feminicidio, a ablación, a lapidación e a explotación sexual que sofren miles e miles de mulleres no mundo.
