EU considera bastante ilustrativo que os catálogos que ETT´S e empresas semellantes están deixando nas xerencias e direccións de empresas de Vigo e comarcal suliñen os aspectos do DESPIDO PROCEDENTE, MOBILIDADE FUNCIONAL E XEOGRÁFICA E DESCOLGUE DOS CONVENIOS o que amosa que este Real Decreto 3/2012 simplemente sirve para despedir máis e máis barato ás empresas.
EU considera ilustrativo que estas visitas están extendéndose á empresas onde aplica convenios con prohibición expresa das ETT´S como o CONVENIO DO METAL, amosando que o que se pretende é vulnerar os convenios establecendo situacións de descolgue dos artigos referentes a ETT´S.
A verdadeira intención desta Reforma Laboral empeza a ser patentizable no tecido productivo da nosa cidade, aumentar a flexibilidade e e eventualidade en sectores donde aínda persistía, abaratar o despedimento e empregar as plantillas como comodíns ao antollo da patronal.
Para EU faise evidente que “a Lei sae da empresa” e que estas empresas queren aproveitar a nova situación para asesorar ao empresario, que poderá reducir o salario, cambiar xornada e vacacións, e por suposto modificar as tarefas no traballo, sen que a representación dos traballadores e traballadoras poda actuar.
Para EU, que tivo acceso a varios destes catálogos, resulta evidente á intencionalidade de que esta reforma sirve esencialmente para o despido cando as propias ETT´S suliñan párrafos como que a contrarreforma tamén afecta aínda que o traballador teña un contrato indefinido anterior á súa entrada en vigor (12 de febreiro de 2012). A indemnización, informan, “se o despido é de forma improcedente, será de 45 días por ano ata ese día, pero de 33 días a partir dese momento. O período máximo de indemnización será de 720 días e non de 42 meses. Se co tempo traballado ata o 12 de febreiro, correspondém ao traballador máis de 720 días, ese será o número de días que contará e non o que corresponda por todo o período traballado”
EU considera que, ante a evidencia de que esta contrarreforma é un ataque brutal contra os dereitos dos traballadores e traballadoras, o camiño único é a FOLGA XERAL UNITARIA e a defensa de políticas alternativas como combater o fraude fiscal e a economía mergullada (hoxe un 23% da economía española) e cunha reforma fiscal que faga que paguen máis quen máis teñen e gañan, especialmente a banca e as grandes empresas que son os principais responsables da crise.
