Centos de persoas acudían ás dez da mañá do martes para mostrar o seu apoio ao alcalde de Puerto Real, José Antonio Barroso, que ía ser xulgado pouco despois polas opinións vertidas sobre o Borbón durante un acto republicano celebrado o ano pasado. Decenas de bandeiras republicanas e unha gran pancarta do Comité Provincial do PCA de Sevilla, que desprazara a máis de 30 persoas ata a Audiencia Nacional para mostrar o seu apoio ao alcalde republicano. Tamén desde outras partes de Andalucía, Asturias, Valencia ou Cataluña, entre outros lugares, acudiron militantes e dirixentes comunistas a arrouparlle.
Entre os asistentes, os principais dirixentes do PCE, como Felipe Alcaraz ou Paco Froitos, xunto ao Coordinador Xeral de Esquerda Unida, Cayo Lara. Tamén acudiu á cita Antonio Romeu, Coordinador da Rede de Municipios pola Terceira República, xunto aos alcaldes dos municipios republicanos de Humilladero e Casariche. Os dirixentes comunistas Marga Sanz, Felicitas Velázquez, José Luís Centella, Asperxo Val, Albert Escofet, Fernando Sánchez, Juan de Deus Villanueva ou Carlos Vázquez, entre outros, tamén estaban alí para arroupar a Barroso, quen chegaba pouco antes das 11 chegaba ás portas da Audiencia, onde era recibido con cánticos e berros de apoio, pola República e contra a Monarquía.
Pouco logo das once en punto daba comezo o xuízo, e tomaba a palabra o avogado da defensa, Enrique Santiago, que alegaba o artigo 14 da Constitución e o dereito á liberdade de expresión, e recordaba que outras persoas fixeron declaracións no sentido das realizadas por Barroso e non se emprenderon accións xudiciais con eles.
Despois tomaba a palabra o xuíz, quen rexeitaba os argumentos do avogado, as probas, así como testemuñas da defensa, e o fiscal comezaba as preguntas para o acusado, Juan Antonio Barroso, quen reiterou de novo as afirmacións feitas o ano pasado sobre o Borbón, e afirmaba coñecer o significado de todas as expresións que utilizara. Barroso asegurou que non tiña constancia de presenza da prensa no acto onde formulou as súas opinións sobre o cidadán Juan Carlos, e denunciou que gran parte dos medios de comunicación son de natureza cortesá e o seu obxectivo é enxalzar ao cidadán Juan Carlos Borbón. “Non sabía que as miñas declaracións terían tanta repercusión, porque normalmente os actos republicanos non son cubertos polos medios”.
Tras as preguntas da fiscalía e a defensa, reproduciuse o audio dun fragmento da intervención de José Antonio Barroso durante o polémico acto organizado polo Ateneo Republicano de Campo de Xibraltar, o que espertou algúns sorrisos e mostras de apoio entre os asistentes.
Despois, o fiscal comezou a enumerar as súas conclusións, nas que sinalaba que Barroso sabía perfectamente que as súas declaracións non pasarían desapercibidas, e asegurou que o que se estaba xulgando non era a lexitimidade da República ou a Monarquía. “Estamos aquí porque Barroso fixo unhas manifestacións que poden considerarse como inxuriosas”. “Barroso non é un cidadán máis, senón un cargo público”, aseguraba o fiscal, para quen a liberdade de expresión non é un dereito absoluto. “É necesario para defender a lexitimidade da República insultar ao cidadán Juan Carlos de Borbón?”, preguntaba o Fiscal, quen chegou a afirmar que “hai moitas razóns para defender a lexitimidade da República”, pero reiterou a súa solicitude dunha sentenza condenatoria, “porque estamos ante unha persoa que pola súa condición política sabe ata onde pode chegar”.
A defensa, Enrique Santiago e Amanda Meyer, defendeu o dereito á liberdade de expresión sobre o que puidese parecer o dereito á honra, e asegurou que non hai ningún delito nas expresións de José Antonio Barroso, quen se referiu en todo momento aos antepasados do Borbón, e sinalou que chamar “corrupto” non é constitutivo de delito. A defensa recordou ademais que o titular que dedicou a prensa ao acto no que Barroso fixo as súas declaracións, en ningún momento referíase ás cuestións polas que foi imputado posteriormente, senón que destacaba a “emotividade dun acto republicano”.
A defensa asegurou tambien que a crítica á Monarquía como institución non pode ser motivo de delito, e sinalou que toda referencia ao Borbón fíxose en canto a unha dinastía que ostenta a xefatura do Estado por vontade propia e non está sometida ás urnas. Para a defensa, o acusado está lexitimado para denunciar o caracter corrupta dunha institución, que pasará a mans doutra persoa da mesma famila á morte do actual Borbón.
Antes antes de que o xuíz emitise a súa sentenza, dió a palabra a Barroso quen proclamou: “Non son nin un lerdo, nin un lacayo, nin un cortesán”, e asegurou que “máis pronto que tarde o pobo español coñecerá toda a verdade sobre a Monarquía realidade e xulgaraa”.
Finalmente o xuíz asegurou que Barroso excedeuse nas súas declaracións e na súa función política, “atentando contra a Constitución e contra a Coroa”, ante o cal, condenou a Barroso a 18 euros de multa diaria durante 12 meses, é dicir, a 6840 euros, ademais de ter que sufragar as costas do xuízo. “É unha multa persoal que deberá pagar do seu patrimonio”, finalizou o xuíz.
Tras isto, Barroso e quen lle acompañaron á vista saíron ás portas da Audiencia, onde os centos de persoas continuaron os berros a favor do alcalde republicano e a favor da República, e onde os medios de comunicación agardaban as palabras deste, quen volveu reiterar as súas afirmacións sobre o rei, ata elevando o nivel destas. “Este foi o primeiro acto do fin da Monarquía”, asegurou.
Fonte orixinal
